ur. 29 I 1922 w Janowie (pow. Lipno, woj. pomorskie)
Przebieg kariery zawodowej:
19 XII 1945-17 XII 1947 Żołnierz Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
18 I 1948 Wartownik PUBP w Sztumie.
1 V 1949 Młodszy referent Referatu IV PUBP w Sztumie.
1 I 1950 Referent Referatu IV PUBP w Sztumie.
20 IX 1950 Słuchacz Rocznej Szkoły Oficerskiej Centrum Wyszkolenia MBP.
8 VIII 1951 Starszy referent w Kierownictwie PUBP w Malborku.
1 XII 1951 Zastępca Szefa PUBP w Malborku.
1 VI 1952 Szef PUBP w Kwidzynie.
22 IV 1953 Tymczasowo aresztowany.
30 VI 1953 Zwolniony dyscyplinarnie (m.in. za zaniedbania i fałszerstwa w
pracy operacyjnej, pijaństwo w czasie pracy oraz molestowanie i
wykorzystywanie seksualne kobiet).
29 I 1954 Skazany wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Gdańsku na 3 lata więzienia (zwolniony po odbyciu połowy kary).
Awanse: kapral (1947), plutonowy (1949), chorąży (1951), podporucznik (1952).
Wykształcenie:
1934 5 klas Szkoły Powszechnej w Wolencinie
1949 Szkoła Zawodowa WUBP.
Fragmenty dokumentów:
Po 1945 r. wstąpił do KBW „ [...] gdyż tam mogłem walczyć jedynie o
dobro dla ogółu, dla Demokracji i niszczyć bandy leśne, działające
szkodliwie dla naszej Polski Demokratycznej i Ludowej".
Życiorys J. Borowicza, 1948 r.
„ [...] mam szczerą chęć i zamiłowanie do pełnienia służby w Bezpieczeństwie [...]".
Podanie J. Borowicza do UBP, 1948 r.
W pracy operacyjnej jest chętny i zacięty do walki z wrogiem, jednak
posiada braki na odcinku pracy z agenturą i pracy nad sprawami, które
wymagają głębszego rozpracowania. W stosunku do pracowników jest
wymagający, lecz za mało ich uczy i pomaga im. Ostatnio stwierdzono u
niego fakty niemoralnego prowadzenia się, pijaństwa i nadużycia władzy.
[...] opisanym postępowaniem ppor. Borowicz wyrządził duże szkody dla
pracy aparatu BP i z niskich pobudek naruszył zasady praworządności
ludowej".
Raport do Ministra BP, 1953 r.